Outback Tour

Bij deze ons verslag van onze Outback Tour van de afgelopen drie dagen. Het is een erg lang verslag geworden maar we willen er zelf niks van vergeten. Als jullie niet alles lezen, vergeven we dat jullie ;)

Zaterdag 14-5-2011:
Deze ochtend ging de wekker weer om 5 uur. Om 6 uur werden we opgehaald door Shaz, onze reisleidster voor de komende dagen. In de bus leerden we onze reisgenoten (tot de lunch, daarna zou de groep groter worden) kennen. Twee Nederlandse meisjes, een Deens en een Duits meisje.

Na een tijdje gereden te hebben, kwamen we aan bij de eerste stop; Een camelfarm. Hier kon je voor een paar dollar een rondje op een kameel rijden. Dat wilde Suus natuurlijk wel. Samen met het Deense meisje reed ze een rondje op kameel Duke. Sander moest ondertussen namens iedereen foto’s maken dus stond aan de kant te hannesen met verschillende fotocamera’s en nog een filmcamera.

Na weer een hele tijd in de bus kwamen we bij de volgende stop waar we bier konden kopen voor de avond. Dat wilden we natuurlijk wel en aangezien het goedkoper was om een grote verpakking te kopen, hebben we samen met de Nederlandse meisjes 30 blikken bier gekocht. Overigens kregen we hier ook voor het eerst te maken met het overschot aan vliegen waar we al veel over gehoord hadden. Omdat het nu herfst is, viel het schijnbaar wel mee, in de zomer is het veel erger. Nou, wij zijn blij dat we er dan niet in de zomer waren want het was nu al verschrikkelijk! Meestal hadden we zo’n 30 vliegen p.p. op ons zitten en daarnaast waren we ze ook nog brutaal, kropen bijvoorbeeld gewoon in je oren!

Na weer wat uurtjes in de bus kwamen we aan op onze camp site op Ayers Rock Resort. Laat je niet misleiden door het woord ‘Resort’, wij zouden verblijven op een groot stuk zand met een klein provisorisch keukentje, picknickbanken en een plek voor kampvuur. We hebben onze eigen, uitgebreide, lunch bereid terwijl Shaz de rest van de groep ging ophalen. We werden vergezeld door een Italiaanse jongen en vier kleine Japanse meisjes.

We stapten weer in onze, inmiddels vertrouwde, bus en reden naar ‘Kata Tjuta’ oftewel ‘The Olgas’. Hier hebben we een mooie wandeling gemaakt van ongeveer 1,5 uur. Onderweg kregen we uitleg van Shaz over vanalles en hebben we genoten van prachtige uitzichten.

Vanuit Kata Tjuta zijn we naar Uluru oftewel Ayers Rock gereden om daar de sunset te bewonderen. Het was erg druk met bussen vol toeristen die allemaal champagne kregen. Aangezien wij de cheape tour hadden, kregen we geen champagne. Gelukkig hadden we onze eigen blikken bier! Ondanks dat het bewolkt was en we bang zouden zijn dat de sunset zou tegenvallen, was het echt geweldig mooi. Het ging erg snel voorbij maar absoluut indrukwekkend.

Terug op de camp site hadden we ondertussen flinke honger. Cheape tour = geen kok dus gezellig met z’n allen zelf koken. Veel leuker dan een kok! Er werden flink wat groente gesneden en ondertussen gezellig gekletst. Voordat ze het in de gaten had, kreeg Suus een tang in haar handen geduwd en was ze samen met het Deense meisje “in charge of the meat’. Dat wil zeggen: Kamelenworst, flinke stukken beef en kangoeroevlees. Sander heeft ondertussen met de Italiaanse jongen een kampvuur gemaakt en daarna zijn we gezellig met z’n allen gaan eten. Sander heeft zowel kameel als kangoeroe gegeten en vond het wel goed smaken.

Na de afwas gedaan te hebben (cheape tour he) zijn we gezellig bij het kampvuur gaan zitten en hebben daar smores gemaakt. Je roostert een marshmallow boven het kampvuur en stopt deze daarna (als de marshmallow warm en zacht is) tussen een koekje met chocolade. Heerlijk! We hebben nog gezellig zitten praten, lachen en hebben een geweldig spel gedaan. We gaan er niks over verklappen maar er zijn thuis zeker mensen met wie we dit ook een keer willen spelen!

Om een uur of 23.00 werd het tijd om te gaan slapen. De swags werden tevoorschijn getoverd. Swags zijn een soort grote slaapzakken speciaal voor buiten. Je gaat hier met je gewone slaapzak in liggen en slapen. That’s it. Dus geen tent ofzo maar lekker met je swag in de buitenlucht, onder de sterren. Welterusten!

Zondag 15-5-2011
Om kwart over 5 is het tijd om op te staan. Allebei gebroken. Iedereen had lekker geslapen behalve wij. Suus heeft de hele nacht liggen bibberen van de kou (ondanks letterlijk 5 lagen kleding) en Sander vond het gewoon onhandig liggen. Wat een avonturiers!

Na het ontbijt, allerlei soort brood, beleg en cornflakes, moest er opgeruimd worden en moesten we zorgen dat we op tijd in de bus zaten. We gingen namelijk de sunrise bij Uluru bekijken en dan kun je natuurlijk niet te laat komen.

Na de geweldige sunset van gisteren, was de sunrise niet heel bijzonder. We zijn vervolgens naar het Aboriginal Center geweest waar we wat meer leerden over deze cultuur. Shaz vertelde ook nog dat de Aboriginals die in Alice Springs rondlopen, verstoten zijn door hun gemeenschappen omdat ze willen drinken en dat mag eigenlijk niet in hun cultuur. Dus niet alle Aboriginals leven zoals wij ze hier zien. Gelukkig maar.

Vervolgens bracht onze bus ons weer naar Uluru voor een wandeling. Het eerste deel liep Shaz mee om veel uitleg te geven over interessante dingen. Daarna mochten we zelf kiezen of we de lange of de korte wandeling rondom de rots zouden doen. De hele groep koos voor de lange, al twijfelen we of de Japannertjes in de gaten hadden waar ze ‘ja’ tegen zeiden.

In totaal hebben we 10km gelopen in 2 uur. Het was erg gezellig en we hebben mooie dingen gezien. Onderweg kom je diverse plaatsen tegen die voor de Aboriginals heilig zijn. Hier mogen ook geen foto’s van gemaakt worden.

Terug naar de camp site voor de lunch. Terwijl Shaz ging tanken, gingen wij onze eigen lunch maken. Wederom super uitgebreid met allerlei groenten (aan vitamines geen tekort tijdens deze tour) en chicken & vega burgers. Lekker! Weer een afwasje en daarna de bus ingeladen want we zouden hier niet meer terugkomen.

In ongeveer 4 uur reden we naar Kings Canyon. Nog moe van de wandeling, hebben we onderweg vooral liggen slapen met z’n allen. Omdat we maar een klein groepje hadden was de bus maar half vol en konden we lekker ruim zitten/liggen.

Aangekomen bij de volgende camp site was het alweer tijd om te eten: Spaghetti bolognese Ozzie style. De Italiaanse jongen was hier een beetje bezorgd over maar dat bleek niet nodig, het was heerlijk! Goeie koks he! We hebben gezellig rondom het kampvuur zitten eten en kletsen.

Na de afwas ging Shaz ons leren hoe we Australian bush bread oftewel Damper moesten maken. Super simpel: Bloem, melk (normaal gebruiken ze bier maar Shaz mocht geen alcohol als reisleider) en verder kun je erin gooien wat je wil. Wij hadden nog m&m’s en marshmallows liggen dus hebben die er doorheen gedaan. Vervolgens goed kneden, in een grote pan doen en in het vuur op de kooltjes. Even geduld hebben en dan: Mjum! Het was echt heerlijk en omdat de kleurtjes van de m&m’s waren uitgelopen, zag het er ook nog erg vrolijk uit.

Bij het kampvuur hebben we nog wat muziek geluisterd, waaronder Italiaanse rap (best leuk!) en Nick & Simon. Deze laatste sloegen bij de rest helaas niet echt aan.

We zijn wederom rond een uur of 23.00 gaan slapen. Suus had van Shaz de tip gekregen om minder laagjes kleding aan te doen maar om wel een extra slaapzak te pakken. Daarnaast kreeg ze van de Japanse meisjes een soort verband met een gel erin wat warm wordt, erg lief! Deze nacht hebben we een stuk beter geslapen en het niet meer koud gehad.

Maandag 16-5-2011
Vandaag mochten we uitslapen tot 6 uur. Na een ontbijtje en alles opgeruimd te hebben vertrok de bus naar Kings Canyon voor een wandeling.

Aan de start van de wandeling was het half 8. Heel grappig als je je realiseert dat je normaal gesproken rond die tijd aan je nieuwe werkweek begint. Wat een verschil!

Ook hier koos iedereen voor de lange wandeling, wel zo gezellig. Het begon met een flink stuk klimmen. Behoorlijk steil en flinke stenen waar overheen geklommen moest worden. Eenmaal boven was het het wel waard; het uitzicht was geweldig! Shaz haalde een fantastische grap uit (waar wij overigens als enige niet intrapten). Uiteraard verklappen we niks, voor het geval er eventueel nog mensen zijn die deze tour ook ooit gaan maken.

Tijdens de wandeling heeft Shaz veel verteld en uitgelegd. Het was echt geweldig. De omgeving was supermooi en indrukwekkend. Dit was, ivm het vele klimmen, niet de makkelijkste wandeling maar absoluut de mooiste van alle dagen. Na ongeveer 3,5 uur waren we terug bij de bus, moe maar absoluut voldaan.

We hebben ergens onderweg geluncht. Geen uitgebreide lunch deze keer maar sandwiches die we de ochtend al gesmeerd hadden. Daarna vertrok de bus terug naar Alice Springs, waar we ongeveer 6 uur over zouden doen.

In de bus hebben we geslapen en daarna vond Shaz het tijd voor wat spelletjes. Eerst kregen we allemaal een snoepje en moesten we proberen om van het papiertje een zo’n lang mogelijke slinger te maken. Suus deed het fout, Sander had te weinig geduld dus wij wonnen allebei helaas niet. Het volgende spel was erg grappig; je moest binnen een minuut een Weetabix opeten. Best een uitdaging! Er waren er niet genoeg voor de hele groep maar Suus vond het niet erg om niet mee te doen. Sander probeerde het wel maar kwam helaas niet eens in de buurt van de minuut. Het grappigste was een van de Japannertjes die het na 3,5 minuut opgaf omdat ze het echt niet weg kreeg.

Eenmaal terug in Alice Springs werd iedereen bij zijn/haar hostel afgezet. We hadden afgesproken daarna nog met z’n allen te gaan eten bij Annie’s Place. Effe snel opfrissen en weer weg. Ondanks dat iedereen zei dat het niet veilig is om ’s avonds in het donker te gaan lopen, hebben we dit op de heenweg toch gedaan, zonder problemen.

Bij Annie’s Place hebben we lekker gegeten. Vanuit de tour was er geregeld dat we voor 5 Dollar p.p. konden eten. Het eten was lekker maar het was vooral erg gezellig. Uiteraard zijn er ook nog even facebook gegevens uitgewisseld. Omdat iedereen de tour geweldig vond, hebben we met z’n allen geld bij elkaar gelegd om voor Shaz wat lekkere dingetjes te kopen als bedankje.

Het mooiste van de avond was het ‘lepel-incident’. Toen Suus een foto maakte van de Japannertjes hield eentje ineens een lepel voor haar oog. Wij snapten er niks van maar vonden het erg grappig. Steeds als er iemand van onze groep ging, wilden de Japannertjes hiermee op de foto, als aandenken. Toen alleen de Nederlanders en de Japannertjes overbleven, hebben we met z’n vieren nog een aantal keer flink de slappe lach gehad om deze kleine meisjes. Aan het einde van de avond wilden ze natuurlijk ook met ons op de foto. Een van de andere Nederlandse meisjes had het briljante idee om dan ook allemaal een lepel voor ons oog te houden. Gelukkig konden de kleine Japannertjes hier erg om lachen en we hebben nog veel lol gehad met z’n allen. Ze waren echt heel lief en vriendelijk maar zo grappig. Andersom lachten zij waarschijnlijk net zo hard om ons.

Voor de terugweg hebben we toch maar een taxi geshared met wat mensen die ook in het YHA bleken te overnachten. Heel verstandig volgens de chauffeur dat we niet gingen lopen. Hij had diezelfde avond nog een steekincident meegemaakt. Eenmaal terug in het hostel zijn we in ons bedje gekropen en hebben heerlijk geslapen.

Samengevat zijn het drie geweldige dagen geweest. Shaz was echt super en ook de groep was erg leuk en gezellig. Hier moet je natuurlijk maar net geluk mee hebben en dat hebben wij absoluut gehad. Vanuit Adventure Tours was alles verder ook erg goed geregeld, zeker een aanrader!

Dinsdag 17-5-2011
Vandaag hebben we nog een dagje in Alice Springs. We hebben lekker uitgeslapen en hebben toen op ons gemak onze spulletjes ingepakt. We hadden nog eten in de gezamenlijke koelkast liggen van voor de trip dus hebben daarmee ontbeten. Vervolgens hebben we, onder het genot van een kopje instant koffie, de lap tekst van hierboven zitten typen en hebben we de foto’s uitgezocht.

We zijn nog even naar de bakker gewandeld voor verse broodjes en hebben onze boarding pass voor de vlucht van vanavond geprint in een internetcafe. We zijn terug naar het YHA gegaan om te lunchen en nog wat te internetten.

Om half 4 werden we opgehaald door een taxi om ons naar het vliegveld te brengen. Het is grappig om te zien hoe nonchalant wij worden mbt het vliegen. Voorheen zouden we alles ruimschoots van te voren uitgezocht worden (tijden, vervoer naar het vliegveld etc) en zouden we uuuuren van tevoren op het vliegveld aanwezig zijn geweest. Nu checken we in de loop van de ochtend eens hoe laat we eigenlijk moeten vliegen en bedenken we hoe we naar het vliegveld gaan. Ook lijkt een uurtje van tevoren aanwezig zijn ons ruim voldoende. Een stuk relaxter dus!

Met ongeveer 40 minuten vertraging zijn we vertrokken. In het vliegtuig kregen we tot onze verbazing een warme maaltijd! En dat voor zo’n korte vlucht. Mooi, hoeven we in Cairns niet meer te eten. Dat is dan weer het voordeel van Qantas ten opzichte van Tiger.

Eenmaal in Cairns (het is hier lekker warm!!) hebben we de shuttlebus naar het YHA genomen en hier aangekomen werden we erg blij. Een mooi, groot hostel met zelfs een zwembad. En wat bleek, we hadden een kamer private bathroom geboekt, dat waren we alweer vergeten!!

We zijn even boodschapjes gaan doen voor het ontbijt morgen en hebben ook meteen wat bier gehaald. Na het uploaden van dit verslag (op de kamer met airco aan!) gaan we lekker slapen.

Bij deze nog de link met foto's:
https://picasaweb.google.com/112246612687463615216/OutbackTour?authkey=Gv1sRgCPethuPyztqv7wE#