Race tegen de klok

(Dit is het derde verslag van de vier vandaag geplaatste blogs)

Vanmorgen zijn we op tijd opgestaan omdat we een lange reisdag voor de boeg zouden hebben. We zouden van Airlie Beach naar Rockhampton rijden, 482km in 5 uur en 45 minuten (volgens Google Maps). We vertrokken om 8 uur, een half uurtje later dan gepland.

Na ongeveer 1,5 uur, namen we koffiepauze bij de McDonalds in Mackay. Vanwege de gratis wi fi, zouden we daar ook meteen de verslagen en foto’s kunnen uploaden. Eenmaal op internet, besloten we ook meteen te kijken hoe de weersverwachting voor Fraser Island was. We hadden op de planning staan dat we daar zaterdag een tour wilden doen maar hadden nog niks geboekt. Dat bleek maar goed ook…De weersverwachtingen voor zaterdag (en zondag) waren erg slecht, zelfs met onweer. De weersverwachting voor morgen (vrijdag) was wel goed. Maar ja, we zouden vandaag maar tot Rockhampton rijden (en dat was al lang) en Hervey Bay (vanuit waar de tours naar Fraser Island vertrekken) ligt nog 4 uur en 45 minuten verder. Na even twijfelen, besloten we het er toch op te wagen; we proberen vandaag nog in Hervey Bay te komen. We zouden het namelijk toch wel erg zonde vinden van zo’n dag als het slecht weer is. Als twee achterlijken hebben we het uploaden van de foto’s stopgezet (sorry thuisblijvers), laptop ingepakt en naar de Hippie gerend. We hadden ineens haast!

Omdat we ook nog geen tour geboekt hadden, gingen we op zoek naar een i. Het idee was om dit meteen in Mackay nog te regelen. Stel dat er geen tour voor morgen beschikbaar zou zijn, zouden we ook niet hoeven haasten. Bij de eerste i had de meneer geen verstand van tours naar Fraser. Misschien ook niet heel gek, we zaten er nog ongeveer 800km vandaan. Dan toch maar eerst naar Rockhampton rijden. Daar zouden we tenslotte al wat dichterbij zijn en konden we ook wel inschatten of we het zouden gaan halen qua afstand/tijd. We hadden aan het begin van onze reis afgesproken dat we niet in het donker zouden rijden (ivm overstekende kangoeroes etc) maar deze afspraak met onszelf moesten we sowieso gaan verbreken, anders zouden we het nooit halen.

We hebben flink doorgereden en zijn alleen gestopt om te tanken (wat erg vaak moet want de Hippie heeft maar een heel klein tankje en drinkt veel). Tijdens het tanken wisselden we ook meteen van plaats zodat de ander een beetje kon uitrusten. We hebben de omgeving zien veranderen van uitgestrekte suikerrietvelden naar dorre vlaktes van cattlefarms (met voornamelijk koeien maar soms zelfs kamelen!) tot bossen met gumtrees.

In Rockhampton kwamen we eerst bij een hele kleine i. Deze meneer kon ons ook niet helpen want hij had geen internet verbinding. Hij stuurde ons naar een andere, grotere i, ook in Rockhampton. Daar aangekomen waren er twee oude gepensioneerde meneertjes. Zij hebben ons geweldig geholpen maar deden er wel meer dan een uur over. Maakt niet uit, wij waren erg blij met ze want ze hebben er echt alles aan gedaan om het voor ons zo goed mogelijk te regelen; Op het nippertje een tour geboekt voor morgen, een camping voor de komende twee nachten geregeld en ons ook nog uitgelegd hoe we het beste kunnen rijden.

We zouden nog ongeveer 2 uur de tijd hebben voordat het donker zou worden en wilden in die tijd zoveel mogelijk kilometers maken. Snel weer op weg dus! Door de vele roadworks werd het ons niet altijd gemakkelijk gemaakt om door te rijden maar gelukkig bleven we mooi op schema. Er zijn trouwens mensen van de roadworks met een bijzonder baantje: Zij staan de hele dag met een bord in hun hand waarop staat “slow” en op de achterkant “stop”. Als het verkeer uit beide richtingen over 1 baan moet, houden ze 1 richting tegen met “stop”. Mag je weer rijden, draaien ze het bordje om met “slow”.
Onderweg hebben we zelfs nog een quiz gespeeld. Overal (echt overal, om de paar meter!) staan borden dat je op tijd moet stoppen als je moe bent. Ze winden er hier geen doekjes om, teksten als “rest or die” en “fatique kills” kom je regelmatig tegen. Op een bord stond dat het spelen van een quiz, je alert houdt. Op het volgende bord stond een vraag en verderop weer het antwoord. Helaas bleef het bij dat ene bord, de rest van de vragen moest je zelf bedenken.

Rond 20.30 uur kwamen we eindelijk aan in Hervey Bay. We hebben nog een half uur naar de camping gezocht en werden verwelkomt door de vriendelijke mensen die hier op ons hadden zitten wachten (gelukkig wisten ze dat we laat zouden aankomen). We werden we meteen naar ons plekje gebracht, betaling en administratie regelen we morgen wel. Mooi, want wij zijn doodmoe na deze dag van 13 uur onderweg zijn…

We hebben vandaag geen interessante foto's gemaakt dus helaas, morgen weer!