Great Ocean Road
Door: Sander & Suus
Blijf op de hoogte en volg Sander & Suus
09 Mei 2011 | Australië, Port Fairy
Vanmorgen zijn we vroeg vertrokken uit het shabby hostel in Port Fairy. De kamer was oud maar schoon, de keuken oud en niet zo schoon (zeker door die vage lui zo achter gelaten). We hebben dus niet, zoals de vorige ochtenden, gezellig toast gemaakt maar hebben boterhammen gesmeerd en zijn aangereden.
Op naar Tower Hill! Dit hadden we als tip gekregen van de dame van de i, daar zouden tientallen koala’s zitten. Mooi, die stonden nog op ons lijstje! Al vrij snel hadden we de bordjes naar Tower Hill gevonden maar die leidden ons naar een hek met een bord “Tower Hill National Park”. Wij het hek opengemaakt (was nog dicht maar goed, het was nog vroeg) en gaan wandelen. Het was niet meer dan een wandelpad van hoog gras met bomen erlangs. Iedere boom werd natuurlijk uitgebreid geïnspecteerd. Een half uur maar nog geen koala verder, was het nog steeds alleen maar dat wandelpad. Dit leek toch niet echt op een ‘National Park’. Suus bleef vol houden dat het hier moest zijn, het stond tenslotte op het bord. Sander was ervan overtuigd dat dit echt niet kon zijn. Er waren geen wandelroutes, geen parkeerplaats, helemaal niks.Toen begon het ook nog te regenen. IJskoud met doorweekte sokken, gaf Suus het op en besloten we terug naar de auto te gaan. Dan maar op naar Warnambool, waar voor ons The Great Ocean Road zou beginnen. Komen we toch zomaar ineens een heel groot bord van ‘Tower Hill’ tegen! We gingen toch maar eens kijken en ja hoor, een gigantisch park met zelfs een informatiecentrum, parkeerplaats en wandelroutes.
Na een wandeling te hebben uitgekozen, zijn we gaan lopen. Na ongeveer 10 meter stonden we ineens oog in oog met vier (hele grote) emu’s. Of tenminste, Susanne. Sander stond met z’n rug naar de beesten toe en vond dat Suus zo raar keek. Toen hij zich omdraaide, keek hij hetzelfde :)
Na nog ongeveer tien meter, zagen we de eerste koala! Jeuj! Super schattig maar wat een lamme tak! Een beetje op blaadjes kauwen en ons schaapachtig aankijken. Maar zo schattig, wij zijn fan!
In totaal hebben we ongeveer een half uur gelopen waarbij we onderweg kangoeroes, walaby’s, nog meer emu’s en nog drie koala’s hebben gezien. De laatste koala zat echt heel laag (ongeveer een halve meter boven ons) maar omdat het ondertussen heel hard regende, konden we hier geen foto’s van maken.
Op naar de Great Ocean Road, een bekende kustroute met onderweg een aantal bezienswaardigheden. We zijn bij ongeveer ieder lookout point gestopt en hebben hele mooie uitzichten gezien. De zee was erg blauw en onstuimig, wat mooie beelden opleverde. Uiteindelijk kwamen we bij de beroemde “Twelve Apostels”. Grote, hoge rotsen midden in de zee die door erosie zijn gecreëerd. Erg mooi maar niet indrukwekkender dan wat we daarvoor al hadden gezien.
Omdat we voor het donker bij ons volgende hostel (in Lorne) wilden zijn, konden we niet te lang blijven hangen. Suus had op reisverslagen van anderen nog wat tips gevonden over waar onderweg koala’s gespot konden worden. Resultaat; een stijve nek, geen koala’s.
In Lorne aangekomen neemt Sander moeiteloos een rotonde driekwart linksom (zoals het hoort) en gingen we natuurlijk meteen weer naar de i. Deze mevrouw legde ons uit waar ons YHA moest zijn en hoe we morgen het beste naar Phillip Island kunnen rijden. Na ons bezoek aan de i sloeg het noodlot (of de vermoeidheid?) toe…Diezelfde rotonde van net, neemt Sander nu ineens rechtsom! Oeps! Gelukkig liet de vrachtwagenchauffeur die net aan kwam rijden ons even voor. Hij zal ons vast uitgelachen hebben maar ach, dat zouden wij andersom ook gedaan hebben.
Aangekomen bij het YHA. In 1 woord: WOW! Een gigantisch contrast met ons vorige hostel in Port Fairy. Hier zouden we wel een week willen blijven! De YHA is omhoog gebouwd tegen een berg en ipv dat het gewoon een hostel is, zijn het allemaal aparte huisjes. Zoals in ieder hostel, is ook hier een gezamenlijke keuken en tv room. Toen we die even gingen bekijken, kwamen de kaketoes gezellig bij ons op het balkon zitten. Hoe leuk!
Omdat het bijna donker zou worden, en hier niks verlicht is, zijn we meteen even boodschappen gaan doen. Vervolgens hebben we voor het eerst zelf gekookt sinds we in Australie zijn. We hebben heerlijk pasta gemaakt incl toast (lees: oud brood) met knoflookboter. Mjum!
We hebben hier geen internet dus dit verslag krijgen jullie een dag te laat. Maar goed, dat maakt het natuurlijk niet minder leuk ;)
Op het moment dat we dit plaatsen, kunnen we ook weer foto's uploaden.
Bij deze de link naar de foto's die horen bij het verslag van 'links rijden' (zaterdag):
https://picasaweb.google.com/112246612687463615216/LinksRijden?authkey=Gv1sRgCKnG_eXYlZS2HA#
De link met foto's bij het verslag van The Grampians (zondag):
https://picasaweb.google.com/112246612687463615216/TheGrampians?authkey=Gv1sRgCLfimZeEzqPu_QE#
En tot slot de link met foto's bij het verslag van The Great Ocean Road (maandag):
https://picasaweb.google.com/112246612687463615216/GreatOceanRoad?authkey=Gv1sRgCOS40pqR_4qxYA#
Op naar Tower Hill! Dit hadden we als tip gekregen van de dame van de i, daar zouden tientallen koala’s zitten. Mooi, die stonden nog op ons lijstje! Al vrij snel hadden we de bordjes naar Tower Hill gevonden maar die leidden ons naar een hek met een bord “Tower Hill National Park”. Wij het hek opengemaakt (was nog dicht maar goed, het was nog vroeg) en gaan wandelen. Het was niet meer dan een wandelpad van hoog gras met bomen erlangs. Iedere boom werd natuurlijk uitgebreid geïnspecteerd. Een half uur maar nog geen koala verder, was het nog steeds alleen maar dat wandelpad. Dit leek toch niet echt op een ‘National Park’. Suus bleef vol houden dat het hier moest zijn, het stond tenslotte op het bord. Sander was ervan overtuigd dat dit echt niet kon zijn. Er waren geen wandelroutes, geen parkeerplaats, helemaal niks.Toen begon het ook nog te regenen. IJskoud met doorweekte sokken, gaf Suus het op en besloten we terug naar de auto te gaan. Dan maar op naar Warnambool, waar voor ons The Great Ocean Road zou beginnen. Komen we toch zomaar ineens een heel groot bord van ‘Tower Hill’ tegen! We gingen toch maar eens kijken en ja hoor, een gigantisch park met zelfs een informatiecentrum, parkeerplaats en wandelroutes.
Na een wandeling te hebben uitgekozen, zijn we gaan lopen. Na ongeveer 10 meter stonden we ineens oog in oog met vier (hele grote) emu’s. Of tenminste, Susanne. Sander stond met z’n rug naar de beesten toe en vond dat Suus zo raar keek. Toen hij zich omdraaide, keek hij hetzelfde :)
Na nog ongeveer tien meter, zagen we de eerste koala! Jeuj! Super schattig maar wat een lamme tak! Een beetje op blaadjes kauwen en ons schaapachtig aankijken. Maar zo schattig, wij zijn fan!
In totaal hebben we ongeveer een half uur gelopen waarbij we onderweg kangoeroes, walaby’s, nog meer emu’s en nog drie koala’s hebben gezien. De laatste koala zat echt heel laag (ongeveer een halve meter boven ons) maar omdat het ondertussen heel hard regende, konden we hier geen foto’s van maken.
Op naar de Great Ocean Road, een bekende kustroute met onderweg een aantal bezienswaardigheden. We zijn bij ongeveer ieder lookout point gestopt en hebben hele mooie uitzichten gezien. De zee was erg blauw en onstuimig, wat mooie beelden opleverde. Uiteindelijk kwamen we bij de beroemde “Twelve Apostels”. Grote, hoge rotsen midden in de zee die door erosie zijn gecreëerd. Erg mooi maar niet indrukwekkender dan wat we daarvoor al hadden gezien.
Omdat we voor het donker bij ons volgende hostel (in Lorne) wilden zijn, konden we niet te lang blijven hangen. Suus had op reisverslagen van anderen nog wat tips gevonden over waar onderweg koala’s gespot konden worden. Resultaat; een stijve nek, geen koala’s.
In Lorne aangekomen neemt Sander moeiteloos een rotonde driekwart linksom (zoals het hoort) en gingen we natuurlijk meteen weer naar de i. Deze mevrouw legde ons uit waar ons YHA moest zijn en hoe we morgen het beste naar Phillip Island kunnen rijden. Na ons bezoek aan de i sloeg het noodlot (of de vermoeidheid?) toe…Diezelfde rotonde van net, neemt Sander nu ineens rechtsom! Oeps! Gelukkig liet de vrachtwagenchauffeur die net aan kwam rijden ons even voor. Hij zal ons vast uitgelachen hebben maar ach, dat zouden wij andersom ook gedaan hebben.
Aangekomen bij het YHA. In 1 woord: WOW! Een gigantisch contrast met ons vorige hostel in Port Fairy. Hier zouden we wel een week willen blijven! De YHA is omhoog gebouwd tegen een berg en ipv dat het gewoon een hostel is, zijn het allemaal aparte huisjes. Zoals in ieder hostel, is ook hier een gezamenlijke keuken en tv room. Toen we die even gingen bekijken, kwamen de kaketoes gezellig bij ons op het balkon zitten. Hoe leuk!
Omdat het bijna donker zou worden, en hier niks verlicht is, zijn we meteen even boodschappen gaan doen. Vervolgens hebben we voor het eerst zelf gekookt sinds we in Australie zijn. We hebben heerlijk pasta gemaakt incl toast (lees: oud brood) met knoflookboter. Mjum!
We hebben hier geen internet dus dit verslag krijgen jullie een dag te laat. Maar goed, dat maakt het natuurlijk niet minder leuk ;)
Op het moment dat we dit plaatsen, kunnen we ook weer foto's uploaden.
Bij deze de link naar de foto's die horen bij het verslag van 'links rijden' (zaterdag):
https://picasaweb.google.com/112246612687463615216/LinksRijden?authkey=Gv1sRgCKnG_eXYlZS2HA#
De link met foto's bij het verslag van The Grampians (zondag):
https://picasaweb.google.com/112246612687463615216/TheGrampians?authkey=Gv1sRgCLfimZeEzqPu_QE#
En tot slot de link met foto's bij het verslag van The Great Ocean Road (maandag):
https://picasaweb.google.com/112246612687463615216/GreatOceanRoad?authkey=Gv1sRgCOS40pqR_4qxYA#
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
