Oerend hard

Vandaag hadden we niet veel op de planning staan dus we zijn de dag begonnen met heerlijk uit te slapen. Na een gezellig en lekker ontbijtje bij Diva, hebben we bij haar 2 scooters gehuurd. Tijdens onze reisvoorbereidingen, hebben we veel spookverhalen gelezen over dat je nooit je paspoort moet afgeven. Schijnbaar proberen ze vaak schade te claimen die jij niet gemaakt hebt en als je die weigert te betalen, krijg je je paspoort niet terug. Wij zeiden dus netjes dat onze paspoorten in het guesthouse lagen. Tsja, zo makkelijk ging dat niet. Uiteindelijk heeft ze voor ons geregeld dat de scooters werden gebracht, dat Suus hier zou blijven en dat Sander de paspoorten met scooter in het guesthouse zou gaan halen. En dat alles terwijl ze gewoon in onze rugzak zaten….Toen 5 minuten later de scooter meneer hier was met de twee scooters, bleek het een Nederlander te zijn. Misschien onterecht maar daardoor werd onze achterdocht om opgelicht te worden wel kleiner. Sander zette zijn helm op en stapte op de scooter toen hij “ineens” bedacht dat de paspoorten in zijn tas zaten!! Iedereen lachen en wij keken elkaar met een knipoog aan.

We krijgen wat uitleg over de scooters die behoorlijk powerfull blijken te zijn; 115cc! Ter vergelijking, iedere brom- of snorscooter in Nederland is 50cc. We kregen een soort speelgoedhelm die we braaf opzetten onder het mom van “baat het niet, dan schaadt het niet”. Suus maakte nog een grapje over de ‘scam-verhalen’ die we gehoord hadden maar dat we ons daar bij hem vast geen zorgen over hoefde te maken. Volgens hem niet, zolang wij zijn spullen netjes terugbrachten dan was alles prima. De scootermeneer vertelde ons nog dat de maximum snelheid 60km per uur was en dat dat echt wel voldoende was. Dat bleek, wij hebben de 60 1 keer gehaald, gemiddeld hebben we 40/50km per uur gereden en dat was echt hard genoeg!

En daar gingen we, het drukke verkeer van Chiang Mai in. Nou zijn wij van vroeger uit allebei redelijk ervaren scooterrijders maar niet in dit soort verkeerschaos. En we moesten ook nog links rijden! Toch ging het wonderbaarlijk goed! De dame bij Diva had ons uitgelegd hoe we bij de Doi Suthep tempel moesten komen, want dat was wat we als bestemming bedacht hadden. De weg bleek behoorlijk simpel maar vooral erg mooi. We hebben een ongeveer 15km lange kronkelweg bergop gereden met onderweg prachtige uitzichten. Dit is genieten!

We rijden helemaal door tot boven, tot het winterpaleis van de koning. We hebben weinig zin om hier entree voor te betalen dus wandelen wat rond en houden het vrij snel voor gezien. Terug naar beneden. Gas los en gaan! Sommige stukken zijn behoorlijk steil maar dat maakt het leuk.

We komen bij de ingang van de tempel en nemen hier een soort kabelbaantje naar boven. We dachten dat dit de enige optie was maar kwamen er later achter dat er ook gewoon een trap is. We komen aan in de tempeltuin. Het is allemaal mooi, weer veel pracht en praal. We lopen een rondje en besluiten de tempel in te gaan. Uiteraard worden we terug gestuurd vanwege onze korte broek dus we lenen weer een rok. Deze staat vooral Sander erg sexy. Eenmaal binnen kijken we wat rond. In een van de tempelgebouwen zit een monnik mensen te zegenen. Suus gaat er op haar knieën bij zitten en wordt ook gezegend met heilig water. Daarna krijgt ze van de hulp-monnik (niet van de monnik zelf want die mogen geen vrouwen aanraken) een wit armbandje van ‘holy cotton, drowned in holy water, for a long, happy and healthy life’. Dat lijkt ons een mooi streven!

Na een tijdje hebben we het wel gezien in de tempel en nemen maar wel gewoon de trap naar beneden. We hebben bedacht nog even naar de Chiang Mai Zoo te gaan, die onderaan de berg ligt. Daar aangekomen mogen we onze scooters in de scooterstalling zetten en gaan naar de ticketbalie. Er is hier een speciaal pandahouse waar we graag heen willen maar die blijkt al gesloten. Dan maar naar de gewone zoo. We gaan naar binnen en vinden het allemaal een beetje raar. Er zijn geen wandelpaden maar gewoon wegen waar ook auto’s en scooters rijden. Toch is het ook geen Beekse Bergen idee, de dieren zitten wel in afgesloten verblijven. De wegen gaan ook nog super steil omhoog dus echt relaxed wandelen is het niet. Sander vindt het de meest schijterige dierentuin die hij ooit gezien heeft. Tsja, geweldig is het inderdaad niet. We zien dat er ook koala’s zijn dus besluiten daarheen te gaan om herinneringen op te halen. Dat is echter nog ongeveer 50 kilometer lopen. Er rijden hier ook bussen door het park en als we die toevallig zien, stappen we in. Hier moet je eigenlijk een kaartje voor hebben maar Sander wordt zo baldadig van de hele situatie dat hij besluit sowieso niet te betalen, ook niet als ze erom vragen. De bus rijdt een rondje, stopt niet bij de koala’s, en gooit ons eruit bij de exit. Bus closed, verteld de jongens ons. Damn, nog niks meer gezien behalve de flamingo’s bij de ingang. Dan maar wachten op een nieuwe bus want we willen toch wel naar de koala’s. Anders hebben we echt niks gezien. Er komt nog een bus en omdat er ongeveer niemand meer in het park is (over een half uur gaan ze dicht) vraagt hij ons waar we heen moeten en zet ons daar af. Er wordt weer niet gevraagd om een ticket…We lopen naar de koala’s die helaas achter glas zitten. Toch is het geweldig om deze fantastische beestjes weer te zien en de bekende geur weer te ruiken. Wat een herinneringen uit Australië! Zelfs Sander wordt er weer blij van.

Na een tijdje besluiten we maar terug te lopen naar de ingang omdat het nog behoorlijk ver is en het park bijna dicht gaat. Na een paar minuten komt er een bus langs dus wij steken enthousiast onze hand op. Het blijkt dezelfde jongen als die ons net bij de koala’s heeft afgezet die toch nog maar even naar ons kwam zoeken. Hij heeft ons netjes naar de ingang gebracht en daar waren we blij mee, we zagen nogal op tegen die hele klim terug.

Terug bij de scooters betaalden we ook geen parkeergeld maar reden gewoon weg. Weer het drukke verkeer van Chiang Mai in, dit keer ook nog in de spits terwijl het al donker was. We gooiden netjes nog even de tank vol en reden terug naar Diva. Zij belde de Nederlander weer voor ons die de scooters meteen kwam halen. Sander kreeg netjes zijn paspoort terug, no worries.

We zitten nu bij Diva te wachten op ons eten. Het is een beetje onze “stamkroeg” van Chiang Mai geworden. De mensen zijn super aardig, de sfeer is goed en het eten is lekker. We gaan ze dalijk even een uitstekende rating geven op Tripadvisor, dat hebben ze wel verdiend! Ons plan voor de rest van de avond is om zometeen lekker te gaan eten. Daarna laat Suus zich nog even masseren bij Saija hier tegenover, de beste massagesalon in town! Sander gaat ondertussen genieten van de wifi hier bij Diva, die is hier geweldig. Hij heeft net gelezen dat er in Nederland misschien een elfstedentocht en hij baalt ervan als we die zouden missen. Toch mogen we niet klagen, we hebben het hier echt fanatisch naar onze zin. Daarnaast is het hier constant een graad of 30 en kunnen wij ons bij een elfstedentocht totaal geen voorstelling maken. We gaan vanavond sowieso op tijd naar bed. Morgen worden we om 7.30 opgehaald voor onze dag met de olifanten, de dag waar Suus al maanden naar uit kijkt!

De foto's:
https://picasaweb.google.com/112246612687463615216/OerendHard?authkey=Gv1sRgCPvv78Gc8qG4ogE