Private Practice

Het was weer zover, de backpacks moesten weer ingepakt worden. We hebben drie nachten hier in het Golden Hill Resort geslapen en dat is lang dus de rommel is gigantisch. Toch hebben we het verbazingwekkend snel weer achter slot en grendel.

We ontbijten in de gezamenlijke ruimte en realiseren ons dat we het hier echt gaan missen. Het was echt een fijne plek om te verblijven, luxe bungalow, relaxte sfeer en super aardige mensen. Gelukkig hebben we nog mooie dingen om naar uit te kijken.

Vanwege de volgeboekte boot hebben we nog een dagje extra hier op Koh Phangan. We besluiten weer een scooter te huren om ook de rest van het eiland (buiten the party zone) te verkennen. We hebben van verschillende mensen tips gekregen over mooie stranden richting het noorden.

Zo gezegd, zo gedaan. Eenmaal op de scooter worden we meteen getrakteerd op de meest prachtige uitzichten, wow! Dit is toch wel de beste scooterrit ever. We stoppen bij diverse stranden, wandelen wat rond maar genieten vooral van wat we zien. Op een van de stranden drinken we kokoswater uit een verse kokosnoot. Dat wilden we al heel de vakantie doen maar dan wel perse op het strand. Nu, een van de laatste dagen, kwam het er eindelijk van.

Helemaal in het noorden van het eiland aangekomen, kan Sander bijna niet meer op zijn voet staan van de pijn. Suus roept al dagen dat hij naar de dokter moet maar meneer is een beetje eigenwijs. Gelukkig geeft hij eindelijk toe dus we rijden terug naar Thongsala. Tenminste, we denken dezelfde weg terug te nemen maar rijden blijkbaar compleet verkeerd en ineens zijn we er…

Bij de eerste Medical Clinic die open is, gaan we naar binnen. We worden heel vriendelijk ontvangen door een Thaise dame die gelukkig redelijk goed Engels spreekt. Ze vraagt wat er allemaal aan de hand is, kijkt naar de wond en denkt dat deze ontstoken is. Ze noemt de prijs van de doktersfee en vraagt of Sander er door de dokter door wil laten kijken. Ja tuurlijk, daarvoor zijn we hier. Ze zegt wel dat deze fee zonder medicijnen of verdere behandeling is. Bij de vraag wat dat dan kost zegt ze steeds “It’s not expensive here”. En inderdaad, bij de bedragen die ze noemt, halen wij opgelucht adem.

De vriendelijke vrouwelijke arts kijkt naar Sanders voet en beaamt dat deze ontstoken is. Dat wordt antibiotica. Maar de wond moet ook schoongemaakt worden. Ai, Sander kijkt ineens niet meer zo blij. Hij moet op een bed gaan leggen en de vriendelijke verpleegster ontsmet het eerst met een vloeibaar ietsje. Je ziet aan Sanders gezegd dat het prikt. Dan zegt ze “oh oh…”. Wij schrikken uiteraard. En redelijk terecht. (Als je niet tegen enge details kan, adviseren we je nu te stoppen met lezen). Ze zegt dat er behoorlijk wat rommel in de wond zit en gaat met een gigantische pincet aan de slag om dit eruit te halen. Au au au, arme Sander! Ook knijpt ze er allerlei gele pus uit. Het doet flink pijn maar eerlijk is eerlijk, de wond ziet er daarna een stuk beter uit. Sander krijgt een mooi wit verband die bijna iedereen hier in Thailand heeft en daarnaast krijgt hij nog een zakje met pillen. Morgen op Koh Tao moet hij de wond ook weer bij een kliniek laten schoonmaken en de dag daarna ook nog. Hij mag niet zwemmen, moet douchen met een plastic zak om zijn voet en mag bij voorkeur niet meer drinken. Geen Changs meer dus :(

Uiteindelijk toch opgelucht dat hij naar de dokter is geweest, gaan we terug naar het guesthouse. Om 17.00 nemen we afscheid van het vriendelijke personeel van het Golden Hill Resort en worden naar de pier gebracht. We krijgen uiteraard weer een sticker met onze bestemming en gaan braaf zitten wachten. De boot die om half 6 zou vertrekken vertrekt uiteraard weer veel te laat, rond kwart voor 7.

We gaan ongeveer als laatste aan boord en dat is pech, er zijn geen plaatsen meer vrij. We gaan dus maar heel brutaal in de VIP Room zitten. Daar moet je echter voor betalen dus als de dame ons geld komt ophalen, zeggen wij dat er geen plaats meer is dus dat wij daarom maar hier zijn gaan zitten. Zo makkelijk laat zij zich echter niet afschepen en wijst ons beneden 2 lege stoelen aan, mijlenver bij elkaar vandaan. Sander zit mijn zijn benen tussen de backpacks die meters hoog staan opgestapeld en Suus zit naast een beetje vreemde Australische oudere dame die haar mond maar niet wil houden en alleen maar bier drinkt.

Eenmaal op Koh Tao hebben we ook geluk dat we als laatste aan boord gingen, binnen no time hebben we onze tassen. De taxichauffeurs hier op de pier staan je letterlijk toe te schreven en vragen achterlijke prijzen; 100 baht pp. Maar goed, wij moeten toch naar het resort. We moeten uiteraard weer wachten tot hij meer mensen regonseld heeft en uiteindelijk komt hij aanlopen met een groep van 8 Nederlandse meisjes. We worden met z’n tienen achterin de pick up truck gepropt en als Sander aan de Nederlandse meisjes vraagt wat zij betalen, zijn we verontwaardigd; zij betalen de helft! Sander roept dat naar de taxichauffeur waardoor wij uiteindelijk voor hetzelfde bedrag mee mogen. Jeuj!

Eenmaal in het resort zijn we blij verrast, het is erg mooi en luxe. Door al het gedoe gisteren wisten we eigenlijk amper wat we geboekt hadden maar dit is meer dan prima. We frissen ons wat op en lopen naar Sairee beach om een hapje te eten. Beide Thais, beide lekker. Na het eten komen we langs een bar waar op het strand een vuurshow aan de gang is. We gaan zitten kijken en drinken nog gezellig een drankje. Wat die gasten kunnen met brandende stokken en touwen is waanzinnig maar we zijn nog het meest onder de indruk van de domme dronken toeristen die gaan touwtje springen over een brandend touw en vervolgens hun benen verbranden. Suus raakt onbedoeld ook betrokken bij show als haar gevraagd wordt iets vast te houden wat heel hard ronddraait en daarna gaat de vuurmeneer ook nog heel snel met brandende stokken heel dicht om haar hoofd draaien. Ademhalen was even geen optie. Verder houden wij ons netjes gedeisd en genieten van een gezellige avond. Onze eerste indruk van Koh Tao is in ieder geval goed!

Foto's:
https://picasaweb.google.com/112246612687463615216/PrivatePractice?authkey=Gv1sRgCObFwpi1hbnbew