We nemen de trap

Omdat bij dit motel geen ontbijt inbegrepen zat, begon onze dag met een ritje naar de Walmart. Daar hebben we ons mandje volgeladen met Honey Smacks, melk, juice, broodjes, plastic lepels en kommetjes. Tijd voor een picknick ontbijt! Buiten op het parkeerterrein stalden we op een bankje (eigenlijk een busstop maar we hebben geen bus gezien) onze inventaris uit en gingen gezellig zitten eten. Af en toe werden we wat vreemd aangekeken door voorbij rijdende Amerikanen. Die dachten vast dat we zwervers waren. Wij hebben echter heerlijk ontbeten en konden vol energie onze actieve ochtend beginnen.

Er stond een hike op de planning in het Watkins Glen State Park. Helaas bleek vandaag de trolley niet te rijden wat zou betekenen dat we de hike zowel naar boven als naar beneden zouden moeten doen. Suus zag dat niet zo zitten im 21 weken zwangerschap dus we besloten met de auto de berg op te rijden daar wel verder te kijken. Eenmaal boven bleek er een mooie wandeling door de kloof te zijn. Deze wilden we toch wel heel graag lopen dus Sander besloot, lief als hij is, om samen naar beneden te lopen om daarna in zijn eentje terug naar boven te gaan om de auto te halen. Zo gezegd, zo gedaan. We liepen de 832 treden in een uur naar beneden met uitzichten op grote rotsen, langs en onder watervallen door. Het was absoluut de moeite waard, mooie plaatjes en het weer was ook nog eens geweldig. Eenmaal beneden had Suus best last van haar bekken dus besloten we definitief dat Sander alleen terug zou gaan. Onvermoeibaar vertrok hij meteen om een half uur later alweer met de auto beneden te staan.

Vanavond hebben we een hotel bij de Niagara Falls waardoor we nog een kleine 3 uur moesten rijden. We besloten een tussenstop te doen bij de , op aanraden van Uk en Martijn, Target. We hebben er lang over nagedacht wat voor een soort winkel dit nou is en we vergelijken het met een Hema. Ze hebben er van alles wat niks met elkaar te maken heeft. Onderweg in de auto denkt Suus voor het eerst Pitje te voelen. Of in ieder geval, ze heeft al vaker dingen gevoeld die ze niet herkende en niet kon plaatsen maar dit lijkt toch wel verdacht veel op een schopje aan de binnenkant. Super leuk, hopelijk gaat Pitje meer van zich laten voelen deze vakantie!

Op naar de Canadese grens! Deze was snel gevonden en met onze paspoorten in de aanslag, kwamen we bij het poortje. Uit het hokje stak alleen een hand die ons gebaarde te stoppen. We wachten 5 minuten en worden vervolgens gewenkt door de hand. Er stond een strenge meneer die ons allerlei vragen stelden. Ondanks dat we brave toeristen zijn, werden we automatisch toch een beetje zenuwachtig. Maar niks aan de hand, welcome to Canada! En weer een stempel erbij in ons paspoort, jeuj.

Omdat het niet lang meer zou duren voordat het donker zou worden en we geen Canadese kaarten in onze navigatie hebben, besloten we te stoppen bij de Tourist Info om te vragen waar we ons hotel konden vinden. We bleken al vlakbij te zitten en het was dus zo gevonden.

We hebben onze spullen gedropt en zijn op pad gegaan, op zoek naar de watervallen. Misschien heel naïef maar wij dachten dat we bij een prachtig natuurverschijnsel terecht zouden komen en okay, daar zou het best toeristisch zijn. Maar waar we hier in terecht kwamen, hadden we nooit verwacht. De straten lijken een beetje op Las Vegas met een hoog kermis gehalte. Het laat zich nog het best omschrijven als cheesy en tacky. Om de paar meter zit een glow-in-the-dark midget golf, een haunted house of een Louis Tussauds ( vast de zoon van Madame). Het is een herrie en je wordt duizelig van alle lichtjes. Het is zo over de top fout dat het eigenlijk gewoon heel grappig is en met de grootste lol en open mond lopen we hier rond.

De watervallen vinden we vrij snel. Het is al donker dus je ziet niet veel. Waarschijnlijk worden ze echter vanavond wel verlicht en omdat er veel mensen staan te wachten, besluiten wij dat ook te doen. Om half 9 worden er inderdaad een paar lampen aangeknipt. aar De watervallen zijn gigantisch en er komt veel mist vanaf. Omdat we niet denken dat er een echte lichtshow komt, besluiten we te gaan. Na een paar honderd meter kijken we achterom en zien dat ze nu rood zijn. Blijkbaar verandert de kleur iedere paar minuten.

Middenin het spektakel eten we wat en gaan terug naar ons hotel. Het is al laat en we gaan lekker slapen!

Pica's: https://picasaweb.google.com/112246612687463615216/WeNemenDeTrap?authkey=Gv1sRgCK7pheHmsK3rsAE#